Με τον όρο τενοντίτιδα περιγράφουμε τη φλεγμονή στους τένοντες του μυοσκελετικού συστήματος. Είναι μια πάθηση που συναντάται πολύ συχνά και χαρακτηρίζεται από μειωμένη κινητικότητα και δύναμη στους μύες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το άτομο να δυσκολεύεται να εκτελέσει απλές καθημερινές του δραστηριότητες.
Ποιες οι αιτίες εκδήλωσης της τενοντίτιδας?
Μια από τις πιο κοινές αιτίες που ευθύνεται για την εμφάνισης τενοντίτιδας είναι οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις σε χέρια και πόδια. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε άτομα που εργάζονται για πολλές ώρες στον υπολογιστή, αθλητές και ανθρώπους που κάνουν χειρονακτικές εργασίες. Ουσιαστικά η τενοντίτιδα εκδηλώνεται λόγω υπερδραστηριότητας του μυός, στην οποία και δεν μπορεί να προσαρμοστεί ο τένοντας με συνέπεια την εκδήλωση φλεγμονής και τενοντίτιδας. Μια άλλη αιτία είναι οι τραυματισμοί, ένα χτύπημα μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό ή και ρήξη τένοντα. Ένας άλλος λόγος είναι και ορισμένες παθήσεις. Άτομα που πάσχουν από διαβήτη, αρθρίτιδα, ερυθηματώδη λύκο, έχουν προδιάθεση για εκδήλωση τενοντίτιδας. Τέλος, τα ηλικιωμένα άτομα εμφανίζουν πιο συχνά τενοντίτιδες γιατί οι τένοντες όσο περνούν τα χρόνια συγκεντρώνουν άλατα ασβεστίου με αποτέλεσμα να χάνουν την ελαστικότητα και την ευκινησία τους.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η τενοντίτιδα?
Το κυριότερο σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος η περιορισμένη κινητικότητα του άκρου. Ο πόνος εντοπίζεται κατά μήκος του τένοντα και μπορεί να αντανακλά σε όλο το άκρο. Πολύ συχνά είναι πιο έντονος της νυχτερινές ώρες. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρηθεί και μυϊκός σπασμός. Άλλες φορές μπορεί να παρατηρηθεί πρήξιμο στην περιοχή λόγω πάχυνση του ελύτρου που εμποδίζει την κίνηση και ευθύνεται για το χαρακτηριστικό ήχο. Μόλις παρέλθει η οξεία φάση το άτομο επιστρέφει στις δραστηριότητες του. Επειδή όμως η περιοχή συνεχίζει να είναι ευαίσθητη η καταπόνηση της μπορεί να παρουσιάσει υποτροπές ή και χρόνιο πόνο.
Σε ποιες αρθρώσεις εκδηλώνεται πιο συχνά?
Ξεκινώντας από ψηλά η τενοντίτιδα εκδηλώνεται πιο συχνά:
Στους καρπούς: άτομα που εργάζονται σε υπολογιστή, ασχολούνται με αθλήματα όπως η άρση βαρών, ή παίζουν έγχορδα μουσικά όργανα τείνουν να εμφανίσουν τενοντίτιδα.
Στους αγκώνες: άτομα που ασχολούνται με χειρονακτικές εργασίες, αθλητές του τένις ταλαιπωρούνται πιο συχνά από τενοντίτιδες στους αγκώνες.
Στους ώμους: κολυμβητές, ελαιοχρωματιστές καταπονούν αυτή την άρθρωση.
Στους προσαγωγούς των ισχίων: δρομείς, μπασκετμπολίστες εκδηλώνουν συχνά τενοντίτιδες στα ισχία
Στα γόνατα: άτομα που ασχολούνται με τις μεταφορές, ποδοσφαιριστές, λιμενεργάτες υποφέρουν συχνά από τενοντίτιδες στα γόνατα.
Τι μπορούμε να κάνουμε στο σπίτι?
Τα πρώτα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε είναι να ξεκουράσουμε την άρθρωση που πάσχει. Η εφαρμογή πάγου ή ψυκτικής κρέμας στην περιοχή για λίγα λεπτά 2-3 φορές τη μέρα θα περιορίσει το πρήξιμο. Με τη χρήση ενός ελαστικού επιδέσμου θα περιοριστεί η κίνηση της άρθρωσης και με τη λήψη παυσίπονου θα μειωθεί η πόνος.
Ποια η θεραπεία της τενοντίτιδας?
Ο γιατρός θα συστήσει τη θεραπευτική αγωγή ανάλογα με τη βαρύτητα της πάθησης. Έτσι, σε πιο ήπιες περιπτώσεις συστήνεται η λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, η χρήση νάρθηκα και η χειροπρακτική. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις γίνεται έγχυση κορτιζόνης και κορτικοειδών για να επιταχυνθεί η επούλωση, τοπικές ενέσεις με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αν κριθεί απαραίτητο γίνεται επέμβαση για να αποκατασταθεί το πρόβλημα.
Πώς μπορεί να βοηθήσει η χειροπρακτική?
Σκοπός της χειροπρακτικής είναι η αντιμετώπιση του πόνου, μέσω χειρομαλάξεων και κινησιοθεραπείας και η σταθεροποίηση της περιοχής για να μην επανεμφανιστεί το πρόβλημα. Αυτό επιτυγχάνεται με πρόγραμμα ασκήσεων προσαρμοσμένες πάντα σε κάθε ασθενή ανάλογα με τη βαρύτητα της τενοντίτιδας.
Μέσω ειδικών πιέσεων και μαλάξεων στόχος είναι η επαναφορά της εύρυθμης λειτουργίας του τένοντα, αλλά και η διατήρησή της. Μετά από μερικές συνεδρίες παρατηρείται περιορισμός της φλεγμονής και ο πόνος αρχίζει να υποχωρεί.
Ο χειροπράκτης εφαρμόζει με τα δάχτυλά του κυκλικές πιέσεις που διεισδύουν στα σημεία του πόνου και σιγά σιγά επιτυγχάνει την ομαλή κίνηση των αρθρώσεων. Ο αριθμός των συνεδριών εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του ασθενή.
Ποια τα μέτρα πρόληψης?
Η άσκηση μπορεί να συμβάλλει θετικά, δυναμώνοντας του μύες και καθιστώντας τις αρθρώσεις και τους τένοντες λιγότερο ευαίσθητους σε τραυματισμούς. Σημαντικό κομμάτι αποτελεί και η προθέρμανση που προετοιμάζει το σώμα καθώς και η αποθεραπεία για να αποτραπούν πιασίματα. Για τα άτομα που εργάζονται πολλές ώρες στην ίδια θέση είναι καλό να σηκώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, να κάνουν διατάσεις και να ξεκουράζουν τις αρθρώσεις. Και αν χρησιμοποιούν υπολογιστή θα πρέπει να επιλέξουν ένα εργονομικό πληκτρολόγιο και ποντίκι και μια ορθοπεδική καρέκλα. Σε υπέρβαρα άτομα συστήνεται απώλεια βάρους.
Ποιες είναι οι πιο συχνές μορφές τενοντίτιδας?
Οι συχνότερες μορφές είναι:
- Η έσω επικονδυλίτιδα
- Η πλευρική επικονδυλίτιδα
- Η τενοντίτιδα υπερακανθίου
- Η τενοντίτιδα επιγονατίδας
- Η ιγνυακή τενοντίτιδα
- Η αχίλλεια τενοντίτιδα
- Η περονιαία τενοντίτιδα
Τι είναι η ρήξη υπερακανθίου τένοντα?
Με τον όρο ρήξη περιγράφουμε τη διακοπή της ανατομικής συνέχειας του τένοντα. Οι ρήξεις χωρίζονται με βάση την αιτία τραυματισμού σε οξείες, χρόνιες ή εκφυλιστικές και με βάση την έκταση της βλάβης σε μερικές ή ολικές. Σε νεαρά άτομα αντιμετωπίζεται συντηρητικά με τη λήψη φαρμάκων και την ακινητοποίηση του μέλους που πάσχει. Αν η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική συστήνεται χειρουργική αντιμετώπιση. Σε αυτή την περίπτωση η χειροπρακτική μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην ενδυνάμωση των μυών, την υποχώρηση του πόνου και στην ανάκτηση του εύρους κίνησης.
Πώς εκδηλώνεται η επικονδυλίτιδα?
Η επικονδυλίτιδα είναι η φλεγμονή των τενόντων που ενώνουν τους μύες του πήχη με την εξωτερική πλευρά του αγκώνα. Οφείλεται σε επαναλαμβανόμενες απότομες κινήσεις των μυών ή υπερβολική χρήση τους που μπορεί να προκαλέσουν βλάβες και πόνο στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα. Η θεραπεία γίνεται με συνδυασμό ακινητοποίησης του μέλους και λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Η χειροπρακτική μπορεί να συμβάλλει πολύ θετικά μέσω θεραπευτικών μαλάξεων. Με την εγκάρσια μάλαξη σε βάθος μπορούν να αντιμετωπιστούν ακόμα και συμφύσεις που να έχουν δημιουργηθεί στο σημείο και προκαλούν περιορισμό της κυκλοφορίας του αίματος, δυσκολία και πόνο κατά την κίνηση. Ο χειροπράκτης ασκώντας πίεση και τριβή εγκάρσια στον τένοντα καταφέρνει να μαλακώσει τις συμφύσεις και να αποκαταστήσει το πρόβλημα.
Τι είναι η τενοντίτιδα υπερακανθίου?
Με την πάροδο των ετών προκαλούνται εκφυλιστικές αλλοιώσεις στον τένοντα, οι οποίες σε συνδυασμό με την υπερβολική χρήση του μέλους, οδηγούν σε εναπόθεση αλάτων ασβεστίου στον τένοντα του υπερακανθίου. Εκδηλώνεται συνήθως σε άτομα 25-30 ετών. Η τενοντίτιδα υπερκανθίου αρχικά αντιμετωπίζεται συντηρητικά με λήψη παυσίπονων και κορτικοειδών.
Πολύ χρήσιμη μπορεί να φανεί και η συμβολή του χειροπράκτη σε ασθενείς με τενοντίτιδα. Στόχος του είναι μέσα από τις μαλάξεις και την κινησιοθεραπεία να προσφέρει ανακούφιση στον πόνο και ενδυνάμωση του μέλους που πάσχει, αντιμετωπίζοντας την αιτία και όχι απλά τα συμπτώματα.